Badanie dna oka polega na podania kropli rozszerzających źrenicę, w celu zbadania soczewek, oceny siatkówki lub dokładnego określenia wady wzroku.
Po zastosowaniu leku wystąpią zaburzenia widzenia i światłowstręt.
Przed badaniem:
Krople wpuszczane w gabinecie okulistycznym (m.in. te do badania dna oka, ale również inne miejscowo znieczulające) mogą wywoływać (bardzo rzadko) reakcje uczuleniowe. W związku z tym pacjent, który wie, że jest uczulony na jakieś leki, powinien lekarza poinformować o tym fakcie.
Po badaniu:
Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, pracować przy komputerze oraz obsługiwać maszyn do czasu powrotu prawidłowego widzenia (zwykle poprawa następuje po 4–6 godzinach od zastosowania preparatu).
Warto pamiętać, aby mieć ze sobą okulary przeciwsłoneczne.
Bakterie z grupy Salmonella wywołują różnego typu infekcje, np. zapalenie jelita cienkiego i grubego, zatrucia pokarmowe czy dur brzuszny. Zmiany chorobowe, które wywołuje Salmonella, nie ograniczają się jednak tylko i wyłącznie do przewodu pokarmowego. Bakterie te mogą wywołać zakażenie narządów wewnętrznych, stawów, a nawet sepsę.
Bakterie z grupy Shigella wywołują czerwonkę (dyzenterię).
Przygotowanie do badania:
Należy całkowicie opróżnić pęcherz moczowy przed pobraniem próbki.
Pojemnik powinien być opisany datą i godziną pobranego materiału.
Próbki kału do badania w kierunku nosicielstwa bakterii Salmonella i Shigella należy pobierać w ciągu 3 kolejnych dni (każdego dnia jedna próbka kału).
Przygotowane próbki z pierwszego i drugiego dnia przechowuje się w temperaturze pokojowej.
Trzeciego dnia w godzinach porannych, po pobraniu ostatniej próbki, należy dostarczyć wszystkie trzy próbki do laboratorium.
Badanie ogólne i dobowa zbiórka moczu dostarcza wielu istotnych informacji na temat funkcji układu moczowego, a pośrednio jest również źródłem wiedzy na temat funkcji innych narządów i układów człowieka.
Posiew moczu jest badaniem wykonywanym w celu sprawdzenia, czy występują w nim bakterie oraz określenia gatunków tych bakterii i ich wrażliwości na antybiotyki (wykonywany jest tzw. antybiogram).
Przygotowanie do badania:
Dorośli
Przed badaniem należy zaopatrzyć się w pojemnik jednorazowy (badanie ogólne moczu) lub sterylny (posiew moczu). Pojemniki dostępne są w Punkcie pobrań lub do kupienia w aptece.
Mocz na posiew i do badania ogólnego pobiera się rano po nocnym spoczynku.
Przed pobraniem próbki moczu należy dokładnie, ciepłą wodą z mydłem umyć ręce, a następnie ujście cewki moczowej (u kobiet w okolicach sromu, od przodu w kierunku odbytu, a u mężczyzn żołądź po odsunięciu napletka).
Do wytarcia powinien zostać użyty jednorazowy ręcznik. Zachowanie ścisłych zasad higieny ma na celu pozbycie się z powierzchni ciała bakterii, które, po dostaniu się do próbki mogą zafałszować wyniki badań.
Do pojemnika oddaje się mocz z tzw. „środkowego strumienia” – najpierw należy oddać pierwszą niewielką ilość moczu do toalety, a dopiero potem pobrać mocz do pojemnika. Końcową porcję moczu należy znowu oddać do toalety.
Pobrana próbka moczu do badania ogólnego powinna mieć od 50 do 100 mililitrów. Próbka do badania moczu na posiew może mieć kilka mililitrów.
Pojemnik z pobraną próbką moczu należy szczelnie zamknąć i jak najszybciej dostarczyć do Punktu pobrań. Jeśli nie można tego zrobić od razu, należy umieścić naczynie w lodówce i przynieść je do zbadania jak tylko będzie to możliwe. W przypadku badania na posiew próbka nie może pozostawać w lodówce dłużej niż 2 godziny.
Niemowlęta i małe dzieci
Próbkę moczu dziecka najlepiej pobrać rano, tuż po karmieniu.
Należy zdjąć dziecku pieluszkę i umyć mu dokładnie okolicę ujścia cewki moczowej (u dziewczynek okolice sromu od przodu w kierunku odbytu, a u chłopców żołądź po odsunięciu napletka).
Unieść dziecko i wymasować mu mięśnie grzbietu od góry ku dołowi, wzdłuż kręgosłupa. Czynność tą należy wykonywać w ciepłym pomieszczeniu (mięśnie szybciej się rozluźnią, a dziecko uniknie przeziębień).
W momencie, kiedy dziecko zacznie oddawać mocz, tak jak w przypadku pobierania moczu u osób dorosłych, pobiera się próbkę ze „środkowego strumienia” do odpowiedniego pojemnika.
Przed badaniem:
Zaopatrz się w duży pojemnik z podziałką do zbierania moczu.
Będzie również potrzebny pojemnik jednorazowy, w którym później dostarczysz próbkę moczu ze zbiórki dobowej do laboratorium.
W dniu badania:
Zanotuj godzinę rozpoczęcia zbiórki.
Kontynuuj zbiórkę przez całą dobę (każda oddana porcja moczu musi się znaleźć w pojemniku) i zakończ ją o godzinie, w której została rozpoczęta. Przykładowo, jeżeli rozpocząłeś zbiórkę o 7 rano w poniedziałek to musi się ona zakończyć o 7 rano we wtorek.
Zanotuj godzinę zakończenia zbiórki.
UWAGA
Jeśli w okresie zbiórki choćby jedna porcja moczu nie mogła zostać przeniesiona do przeznaczonego pojemnika, zbiórkę należy rozpocząć od początku.
Niepełna zbiórka może zafałszować wyniki badań.
W przypadku badania wapnia, fosforu i magnezu w dobowej zbiórce moczu, przed rozpoczęciem zbiórki moczu, do naczynia należy wlać stabilizator (fiolka 10 ml 6M HCl).
Badanie urodynamiczne obejmuje kompleksową ocenę czynności pęcherza moczowego i cewki moczowej. Wykonywane jest przy użyciu specjalnych cewników, które w trakcie badania wprowadza się przez cewkę moczową do pęcherza i przez odbyt do kiszki stolcowej.
Badanie trwa ok 40 min. i nie jest bolesne. W przeważającej części odbywa się na specjalnym do tego celu przeznaczonym fotelu, staramy się aby było przeprowadzone w intymnej i w miarę bezstresowej dla pacjenta atmosferze.
Dzień przed badaniem
Należy jeść lekkostrawne posiłki i pić płyny niegazowane. Wieczorem, przed badaniem, włożyć czopek glicerynowy do odbytu gdy brak efektu wykonać lewatywę (do kupienia w aptece gotowe wlewki) w celu opróżnienia kiszki stolcowej.
W dniu badania
Rano należy oddać mocz i stolec, wypić ok. 0,5 litra płynów i zjeść lekkostrawne śniadanie. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, badanie powinno zostać przeprowadzone przy pełnym pęcherzu, nie należy zatem opróżniać pęcherza do chwili badania, o ile to możliwe – indywidualnie dla pacjenta, około 4 godzin.
Prosimy o zabranie aktualnych wyników badań:
Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa to badanie polegające na wprowadzeniu igły przez skórę i pobraniu komórek z podejrzanej zmiany.
Badanie umożliwia ocenę mikroskopową komórek pobranych ze zmiany (np. z guzka, torbieli czy powiększonego węzła chłonnego), zlokalizowanej pod skórą, wśród innych tkanek. Taka zmiana może być wyczuwalna przez skórę.
Przygotowanie do badania:
Tydzień przed planowanym terminem badania nie przyjmuj preparatów zawierających kwas acetylosalicylowy (np. Aspiryna, Polopiryna), ibuprofen, naproksen i innych tzw. „przeciwbólowych” – chyba że lekarz zaleci inaczej.
Jeżeli przyjmujesz leki przeciwzakrzepowe (np. Acenokumarol, Sintrom, Warfin i inne) koniecznie poinformuj o tym lekarza zlecającego badanie. Lekarz zaleci ich odstawienie w odpowiednim czasie przed badaniem.
W razie wątpliwości, czy leki, które przyjmujesz mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo wykonania badania zapytaj o to lekarza kierującego.
Kilka godzin przed badaniem powstrzymaj się od jedzenia i picia.
Jeżeli posiadasz papierowe skierowanie i dokumentację zdjęciową badania USG zabierz je ze sobą na badanie.
Po badaniu:
Po badaniu możesz odczuwać dyskomfort, w miejscu pobrania może też pojawić się niewielkie zasinienie czy krwawienie. Zazwyczaj dolegliwości bólowe w związku z biopsją są znikome i większość pacjentów nie potrzebuje leków przeciwbólowych po badaniu.
Etekty uboczne:
Poważniejszymi efektami niepożądanymi, choć bardzo rzadkimi, są infekcje i odma skórna.
Skontaktuj się z lekarzem, jeżeli wystąpi u Ciebie następujące problemy:
Cytologia jest to metoda diagnostyczna stosowana przez ginekologów służąca profilaktyce i wykrywaniu stanów przednowotworowych (przedrakowych) i raka inwazyjnego szyjki macicy.
Polega na badaniu narządów rodnych kobiety poprzez wprowadzenie wziernika do pochwy i pobraniu próbki złuszczonego nabłonka szyjki macicy.
Badanie cytologiczne pozwala wykryć zmiany, które zaszły w obrębie szyjki macicy, nawet w bardzo wczesnej fazie. Wykonywane jest na fotelu ginekologicznym, jest praktycznie bezbolesne i trwa razem z przygotowaniem kilka minut.
Przygotowanie do badania:
Materiał do badania cytologicznego pobierany jest przed badaniem ginekologicznym, badaniem USG transwaginalnym i innymi badaniami z pochwy i/lub szyjki macicy np. pobraniem posiewów.
Badanie cytologiczne można wykonać najwcześniej 2 dni po zakończeniu miesiączki i najpóźniej 4 dni przed rozpoczęciem kolejnego krwawienia miesięcznego – najlepiej w pierwszej połowie cyklu.
Na 4 dni przed badaniem nie należy stosować leków/preparatów dopochwowych, tamponów ani irygacji (płukania pochwy).
Co najmniej 24h przed badaniem należy powstrzymać się od stosunków płciowych.
24h przed badaniem cytologicznym nie należy poddawać się badaniu ginekologicznemu, przezpochwowemu badaniu USG oraz pobieraniu posiewów ani wymazów z kanału szyjki macicy.
W przypadku wystąpienia stanu zapalnego narządu rodnego (mogą o tym świadczyć m.in. upławy), należy najpierw wyleczyć stan zapalny i dopiero zgłosić się na badanie.
Ważne informacje, o które zapyta Cię lekarz
Przed wizytą u lekarza dobrze jest przypomnieć sobie datę ostatniej miesiączki, wyliczyć długość trwania cyklu oraz przygotować informacje o stosowaniu ewentualnych leków oraz antykoncepcji (dobrze, jeśli znamy nazwy), przebytych i przewlekłych chorobach, ciążach oraz porodach.
Pamiętaj! Pierwszy dzień cyklu to pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego.
Badanie umożliwia ocenę wydolności fizycznej organizmu. Zmuszając organizm do zwiększonej pracy, przy jednoczesnym monitorowaniu zapisu EKG i kontroli ciśnienia tętniczego krwi, można ocenić wydolność układu krążenia, dlatego badanie jest pomocne w rozpoznawaniu i ocenie skuteczności leczenia choroby wieńcowej.
Wykonywane jest tylko na zlecenie lekarza.
Przygotowanie do badania:
Informacje, które należy zgłosić wykonującemu badanie:
Przed badaniem
W czasie badania:
Jak należy zachowywać się po badaniu?
Zalecenia przed badaniem
W dniu badania
Badanie rentgenowskie jamy brzusznej wykonywane w trybie ambulatoryjnym wymaga odpowiedniego przygotowania ze strony pacjenta.
Dzień przed badaniem:
W dniu badania:
– należy zadbać o wypróżnienie,
– należy być na czczo lub co najmniej 6 godzin po posiłku,
– nie wolno palić.
Uwaga!
Każde zdjęcie RTG u kobiet w wieku rozrodczym powinno być wykonywane w pierwszych 12 dniach cyklu (o ile lekarz nie zdecyduje inaczej), aby wykluczyć ryzyko powikłań ewentualnej ciąży.
Badanie rentgenowskie odcinka lędźwiowo – krzyżowego kręgosłupa wykonywane w trybie ambulatoryjnym wymaga odpowiedniego przygotowania ze strony pacjenta.
Dzień przed badaniem:
W dniu badania:
Uwaga! Każde zdjęcie RTG u kobiet w wieku rozrodczym powinno być wykonywane w pierwszych 12 dniach cyklu (o ile lekarz nie zdecyduje inaczej), aby wykluczyć ryzyko powikłań ewentualnej ciąży.
Urografia jest to badanie radiologiczne obrazujące drogi moczowe i czynność nerek przy użyciu środka cieniującego podanego dożylnie i wydalanego z moczem.
Za pomocą tego badania można:
Przygotowanie do badania:
Na badanie należy zgłosić się ze skierowaniem od lekarza.
Informacje, które należy zgłosić lekarzowi wykonującemu badanie:
Przed badaniem
W trakcie trwania badania:
wszelkie nagłe dolegliwości (np. duszność, świąd skóry).
Wykonuje się najczęściej w pozycji leżącej chorego na plecach. Lekarz pokrywa skórę specjalnym żelem w celu uzyskania pełnego kontaktu głowicy aparatu ze skórą i wyeliminowania pęcherzyków powietrza. Substancja ta jest obojętna dla skóry i łatwo się zmywa wodą z mydłem. Przesuwając głowicę aparatu uzyskuje się obrazy całego badanego narządu, które widoczne są na ekranie monitora.
Warunkiem prawidłowego obrazowania ultrasonograficznego przez powłoki brzuszne narządów miednicy małej jest wypełnienie pęcherza moczowego. Pęcherz moczowy wypełniony moczem wypycha pętle jelitowe z miednicy małej i stanowi swoiste „okno ultrasonograficzne” umożliwiające obserwację narządów rodnych kobiety, gruczołu krokowego mężczyzny oraz pęcherza moczowego.
W przypadku obrazowania jamy brzusznej (bez oceny układu moczowego) pęcherz może być pusty.
Do USG jamy brzusznej należy się odpowiednio przygotować.
Dzień przed badaniem:
6 godzin przed badaniem:
2 godziny przed badaniem i w jego trakcie:
Badanie wykonuje się przy użyciu sondy przezpochwowej zabezpieczanej każdorazowo osłonką lateksową pokrytą żelem.
Za pomocą badania można ocenić narządy w miednicy mniejszej (narząd rodny oraz błonę śluzową jamy macicy, trzon macicy, szyjkę macicy, jajnik, zatokę Douglasa).
Przygotowanie
Pęcherz moczowy powinien być opróżniony.
Termin wykonania badania
Odpowiedni termin badania może również ustalić prowadzący ginekolog.
USG piersi to nieinwazyjne badanie obrazowe z użyciem fal ultradźwiękowych. Jest bezpieczne, niebolesne i może być powtarzane wielokrotnie. Może być również wykonywane również u kobiet w ciąży i karmiącym piersią.
Wskazania do wykonania USG piersi
Przygotowanie
Badanie USG Dopplera nie wymaga specjalnego przygotowania.
Wyjątek stanowią badania wykonywane przez powłoki brzuszne:
Dzień przed badaniem
6 godzin przed badaniem
Badanie polega na pomiarze maksymalnej ilości powietrza, które pacjent może nabrać i wypuścić z płuc oraz na pomiarze szybkości przepływu powietrza przez drogi oddechowe.
Spirometria jest badaniem nieinwazyjnym.
Przygotowanie
Odpowiednie przygotowanie do badania pozwoli otrzymać w pełni wartościowy wynik.
Testy alergiczne wykonuje się w celu potwierdzenia czynnika, który wywołuje występujące u pacjenta reakcje alergiczne.
Lekarz na podstawie wywiadu i badania wybiera, które testy i z jakimi alergenami wykonać dla oceny uczulenia u danego pacjenta.
Na przedramię lub plecy nanosi się kropelki różnych zawiesin zawierających alergeny oraz kropelki z kontrolą dodatnią i ujemną.
Następnie przez krople pielęgniarka delikatnie nakłuwa naskórek przy pomocy jednorazowych małych lancecików. Na skutek nakłucia pod naskórek przedostaje się niewielka ilość roztworu alergenu, który w przypadku uczulenia wywoła zaczerwienienie, pęcherzyk jak po ukłuciu komara i świąd.
Wynik testu odczytywany jest po 15 minutach. Powstałe w kontakcie z alergenem pęcherzyki są mierzone linijką, a ich średnica porównywana do pęcherzyka powstałego w reakcji na kontrolę dodatnią. Wynik testu interpretuje alergolog.
Po 30 – 60 minutach reakcja uczuleniowa ustępuje samoistnie.
Przygotowanie do badania
Przed testami skórnymi nie są wymagane żadne badania dodatkowe. Wynik testów jest wiarygodny, o ile przed wykonaniem testów pacjent przestrzega poniższych zaleceń.
Przed badaniem:
W dniu badania:
Przeciwwskazania: