Grzybica skóry należy do grupy zakaźnych chorób wywołanych przez chorobotwórcze grzyby. Atakują one organizm najczęściej w przypadku zachwiania jego równowagi (homeostazy). Zakażenia tego typu są jednymi z najczęściej odnotowywanych chorób, z jakimi Pacjenci zgłaszają się do poradni dermatologicznych.
Zdrowy ludzki organizm posiada wiele mechanizmów obronnych, dzięki którym jest w stanie zwalczyć infekcję grzybiczą. Tym samym nie każdy kontakt z zarodnikami grzyba spowoduje rozwój choroby. Niestety nawet nieznaczne zachwianie równowagi zwanej homeostazą umożliwia wniknięcie grzyba do organizmu. Sprzyja temu – paradoksalnie – zbyt restrykcyjna higiena, np. częste mycie skóry detergentami, które ją wyjaławiają.
Występuje kilka rodzajów grzybic, zlokalizowanych w różnych rejonach ciała, które wywołują nieprzyjemne dolegliwości. Wszystkie przypadki wystąpienia objawów należy jak najszybciej konsultować z lekarzem – dermatologiem.
Ten typ grzybicy zlokalizowany jest na owłosionej skórze głowy oraz (w przypadku dorosłych mężczyzn) na brodzie. Grzybica skóry głowy najczęściej dotyka najmłodszych. Na skórze pojawiają się ogniska intensywnego złuszczania, mogące powodować powstawanie przełysień. Zazwyczaj odpowiadają za to dwa rodzaje grzybicy: drobnozarodnikowa powierzchowna lub strzygąca powierzchowna. Z kolei grzybica owłosionej skóry brody przybiera dwie postaci – złuszczających ognisk albo zapalnych guzów z ropnym wysiękiem.
Ten typ grzybicy może pojawić się na praktycznie każdym obszarze ciała, choć najczęściej zlokalizowana jest na kończynach, a u mężczyzn często występuje w pachwinach. Zazwyczaj przybiera postać pojedynczych bądź mnogich okrągłych lub owalnych ognisk rumieniowo-obrzękowych połączonych z krostkami i grudkami na obwodzie albo rumieniowo-złuszczających z odczynem zapalnym. Występują dwa rodzaje tego schorzenia – grzybica strzygąca skóry gładkiej oraz drobnozarodnikowa – dające podobny obraz kliniczny.
Grzybica stóp jest jednym z najczęściej zgłaszanych przez Pacjentów zakażeń o podłożu grzybiczym. Występują ich trzy odmiany – międzypalcowa, potnicowa i złuszczająca. W przypadku odmiany międzypalcowej zazwyczaj zmiany pojawiają się między trzecim a czwartym palcem stopy i mają postać maceracji, rumienia i złuszczania naskórka.
Odmiana potnicowa objawia się powstawaniem w okolicy śródstopia ognisk rumieniowo-wysiękowych, którym towarzyszy występowanie licznych pęcherzyków. Z kolei w przypadku odmiany złuszczającej ogniska choroby – w postaci nadmiernego zrogowacenia naskórka ze zmianami rumieniowo-złuszczającymi – pojawiają się na bocznych częściach stóp lub ich podeszwach.
Najczęściej zakażenia grzybicze paznokci pojawiają się na stopach, ale mogą dotyczyć również rąk. W przypadku grzybicy stóp najczęściej zmiany występują na paznokciach palców zewnętrznych, ze względu na narażenie ich na przewlekły ucisk w obuwiu. Płytki paznokciowe ulegają przebarwieniu (najczęściej tracą „przezroczystość” – stają się mleczne lub żółtawe), zgrubieniu i pobruzdowaniu. Jednocześnie stają się łamliwe i kruche. W zaawansowanych przypadkach płytka paznokciowa może ulec wykruszeniu.
Grzybica skóry oraz inne zakażenia grzybicze wymagają zastosowania zewnętrznych preparatów (maści, pudry, kremy, aerozole), leków doustnych oraz wdrożenia zasad profilaktyki, dzięki której nie nastąpi nawrót choroby. W przypadku leczenia grzybicy stóp ważne jest np. zdezynfekowanie obuwia lub jego wymiana na nowe. Zazwyczaj w terapii stosuje się takie leki jak: terbinafina, itrakonazol, mikonazol, flukonazol. Odpowiednie leczenie i czas trwania kuracji ustala doświadczony dermatolog. Warto nadmienić, że niezwykle istotne jest nieprzerywanie kuracji i konsekwentne stosowanie się do zaleceń lekarza, nawet w przypadku zauważenia całkowitej poprawy.
Zapraszamy serdecznie do Poradni dermatologicznej naszej kliniki, gdzie nasi lekarze zajmą się kompleksowo Państwa przypadkiem: 18 264 40 00