Godziny otwarcia
pon - pt 8:00 - 21:00
sob 8:00 - 18:00

ul. Nowotarska 294,
34-431 Waksmund
flagi projektowe

Celiakia

Celiakia

Celiakia (inaczej nazywana chorobą trzewną) to genetyczna choroba o charakterze autoimmunologicznym związaną z nietolerancją glutenu. Spowodowaną jest niewłaściwą reakcją odpornościową organizmu, która w pewnym momencie zaczyna „działać” przeciw własnym tkankom). Pod wspólną nazwą gluten kryją się tutaj poszczególne składowe białka zawartego w zbożach (pszenicy, życie, jęczmieniu i owsie). U chorych na celiakię gluten powoduje zanik kosmków jelitowych (wypustek śluzówki jelit odpowiedzialnych za przyswajanie substancji odżywczych z pożywienia). W efekcie prowadzi to do zaburzeń wchłaniania, niedożywienia i niedoborów składników odżywczych w organizmie.

Przyczyny celiakii nie są dokładnie i jednoznacznie zdefiniowane. Uważa się, że celiakia może rozwijać się pod wpływem czynników:

  • genetycznych,
  • środowiskowych,
  • metabolicznych,
  • immunologicznych,
  • zakaźnych.

Objawy

Celiakia może rozpocząć się nagle ze znacznym nasileniem objawów lub jej objawy mogą narastać stopniowo. Schorzenie to może też pozostać bezobjawowe.

Wyróżniamy trzy postacie celiakii

Celiakia klasyczna – pełnoobjawowa

Powoduje przewlekłą biegunkę tłuszczową lub wodnistą spadek masy ciała u dorosłych lub brak przyrostu masy ciała u dzieci. Dodatkowo wywołuje bóle brzucha, wzdęcia, zwiększenie obwodu brzucha, u dzieci zaburzenia rozwoju fizycznego, głównie wzrostu. A także różne objawy związane z zaburzeniami wchłaniania mikroelementów, makroelementów oraz witamin (np. niedokrwistość z niedoboru żelaza, osteoporoza).

Celiakia nietypowa

Powoduje głównie objawy świadczące o zaburzeniach wchłaniania jelitowego, takie jak: zaburzenia układu krwiotwórczego: niedokrwistość z niedoboru żelaza, zmiany skórne i błon śluzowych (nawracające afty, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, opryszczkowe zapalenie skóry), zaburzenia związane z nieprawidłowym wchłanianiem wapnia (osteoporoza, złamania patologiczne, niedorozwój szkliwa zębowego, bóle kostno-stawowe), zaburzenia ruchomości stawów (zapalenie stawów – najczęściej symetryczne, obejmujące wiele dużych stawów, np. – barkowe, kolanowe, biodrowe, a dopiero w dalszej kolejności skokowe, łokciowe, nadgarstki).

Celiakia bezobjawowa

Celiakię bezobjawową stwierdza się u pacjentów bez objawów klinicznych choroby, u których w surowicy krwi obecne są swoiste przeciwciała (IgAEmA). U pacjentów z celiakią bezobjawową kosmki jelitowe mogą być prawidłowe. Taka forma choroby to celiakia latentna. Pacjenci z tą postacią celiakii znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka zaniku kosmków jelitowych w ciągu 10 lat od rozpoznania celiakii latentnej. U pacjentów bez objawów klinicznych, ale z zanikiem kosmków jelitowych rozpoznawana jest tzw. celiakia niema.

Leczenie

Jak dotąd jedyną skuteczną metodą leczenia jest stosowanie diety bezglutenowej. W postaci ostrej bez objawów niedoborów składników odżywczych wprowadzanie diety bezglutenowej jest wystarczającą metodą terapeutyczną. W przypadku wystąpienia objawów niedoborowych lekarz dodatkowo może zalecić podawanie makroelementów, mikroelementów i witamin, w zależności od potrzeb.

Dieta bezglutenowa obejmuje eliminację z diety chorego na celiakię zbóż (pszenicy, żyta, jęczmienia, owsa, pszenżyta, orkiszu) lub ich przetworzonych postaci. Zastępuje się je innymi produktami bez zawartości glutenu. Wszystkie wyroby niezawierające glutenu oznaczone są przez producentów symbolem przekreślonego kłosa.

Za bezglutenowe uznawane są również pokarmy, w których zawartość glutenu jest mniejsza niż 20 mg/kg produktu. Producenci żywności zobowiązani są do umieszczania na etykietach informacji dotyczących pochodzenia skrobi, jeśli może ona zawierać gluten, a także informacji o innych składnikach wywołujących alergię (w tym także o glutenie).

Stosowanymi w żywności zamiennikami są: ziemniaki, kukurydza, ryż, gryka, proso, soja, soczewica, fasola i ich przetwory. Wykorzystuje się także produkty mniej popularne w Polsce, takie jak: tapioka, maniok, sago, sorgo, amarantus.

W diecie bezglutenowej zawarta jest mała ilość błonnika naturalnego, co może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaparć. Aby temu zapobiec, ważne jest spożywanie dużych ilości warzyw i owoców a mniejszej ilości ryżu, który działa zapierająco.

Zapraszamy serdecznie do Poradni dietetycznej naszej kliniki, gdzie nasi specjaliści pomogą w doborze prawidłowo zbilansowanej, pozbawionej glutenu diety: 18 264 40 00.