Hemoroidy to występujące u każdego człowieka anatomiczne struktury naczyniowe (sploty żylne), które położone są w kanale odbytu oraz podśluzówkowo w dolnej części odbytnicy. Składają się z poduszkowatych naczyń żylnych wypełnionych krwią. Ich funkcją jest kontrolowanie załatwiania się – w czasie oddawania stolca struktury te rozszerzają się i kurczą. Niestety narażone są na stany zapalne polegające na nadmiernym przekrwieniu i nabrzmieniu. W jego następstwie zaczynają one uciskać nerwy. Taki stan nazywamy chorobą hemoroidalną – a potocznie: hemoroidami lub żylakami odbytu.
Jest to dolegliwość nazywana chorobą cywilizacyjną. Dotyka prawie połowy ludności na świecie. Szczególnie często hemoroidy pojawiają się u osób powyżej 50. roku życia oraz kobiet w ciąży.
Objawem choroby hemoroidalnej jest pojawienie się krwawienia z odbytu oraz uczucia pieczenia lub uporczywego swędzenia. Towarzyszy mu zazwyczaj ból – zwłaszcza przy wydalaniu i tworzeniu się zakrzepów – oraz nieprzyjemne uczucie niecałkowitego wypróżnienia charakterystyczne dla wypadania guzków hemoroidalnych.
Leczenie uzależnione jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. Jednym z pierwszych badań diagnostycznych jest proste badanie per rectum – czyli palcem przez odbyt. Dzięki temu zabiegowi specjalista – proktolog – ocenia, czy wdrożyć leczenie farmakologiczne, czy konieczne jest zastosowanie metod instrumentalnych, takich jak: skleroterapia, krioterapia, laseroterapia czy koagulacja podczerwienią.
W leczeniu farmakologicznym (w pierwszych stadiach choroby – łagodnym stanie zapalnym) stosuje się preparaty łagodzące objawy – gównie leki przeciwzapalne, czopki oraz maści. Specyfiki takie jak czopki i maści mają za zadanie przyśpieszyć gojenie się ran oraz zregenerować błonę śluzową.
Najbardziej zaawansowane stadium choroby (tzw. IV stopień rozwoju) wymaga przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego poprzedzonego zazwyczaj wykonaniem rektoskopii, a także kolonoskopii, która ma na celu wykluczenie np. chorób nowotworowych lub innych schorzeń jelita grubego.
Podczas operacji wycina się guzki i podwiązuje naczynia doprowadzające do nich krew. W zależności od obranej metody lekarz może zdecydować się na założenie szwów: całkowitych lub częściowych albo niezszywanie rany i pozostawienie jej do tzw. ziarninowania (wytworzenia tkanki łącznej z siecią naczyń włosowatych).
Warto pamiętać, że możemy swoimi codziennymi zachowaniami i nawykami łagodzić lub zaostrzać problemy z hemoroidami. Aby uniknąć choroby należy pamiętać o:
Ważne jest również to, żeby każde zmiany w obrębie odbytu konsultować z lekarzem – specjalistą proktologiem lub chirurgiem naczyniowym. Krew w kale nie musi oznaczać hemoroidów, tylko znacznie groźniejsze schorzenia, np. nowotworowe.
Zapraszamy serdecznie do Poradni chirurgii naczyniowej, gdzie leczeniem hemoroidów zajmują się doświadczeni specjaliści: 18 264 40 00