Ostre zapalenie zatok przynosowych zazwyczaj towarzyszy wirusowemu przeziębieniu, czyli infekcji górnych dróg oddechowych. W Polsce największa zachorowalność odnotowywana jest jesienią i w okresie wiosennym. Wywołują ją m.in. wirusy paragrypy, adenowirusy i koronawirusy.
Zapalenie zatok, jeśli zachodzi bez powikłań, jest procesem samoograniczającym się. Oznacza to, że objawy stopniowo ustępują, dzięki naturalnym zdolnościom obronnym organizmu. W pierwszych dniach objawy są bardzo nasilone, następnie w ciągu około tygodnia zanikają. Czasami występują dłużej u dzieci – u których zatkanie nosa, katar (wydzielina zazwyczaj zmienia kolor z przezroczystej na ropną) i kaszel (zazwyczaj nocny) mogą trwać ponad 2 tygodnie.
Wśród objawów ostrego zapalenia zatok przynosowych można wymienić następujące dolegliwości:
Charakterystyczny jest również nawrót nasilenia objawów po wstępnej poprawie.
Ze względu na fakt, że w przypadku tej choroby występuje zazwyczaj samoistne wyleczenie, terapia pacjentów, w przypadku których stwierdza się łagodny lub umiarkowanie ciężki przebieg, polega na stosowaniu leczenia objawowego (leki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe) i wstrzymaniu się od podawania im antybiotyków.
W przypadku przewlekłego zapalenia zatok przynosowych dolegliwości, zazwyczaj o średnim nasileniu, utrzymują się zazwyczaj dłużej niż 12 tygodni. Ze względu na to, że dolegliwość ta często towarzyszy innym chorobom (np. alergicznemu nieżytowi nosa, przerostowi migdałków, wirusowemu przeziębieniu) i daje podobne objawy, zdarza się, że lekarze mają problem z jej rozpoznaniem.
Długotrwałe występowanie i nasilanie objawów i/lub wstąpienie powikłań skutkuje przepisaniem przez lekarza antybiotyków, dzięki którym po podaniu właściwej dawki) po 2–4 dniach następuje poprawa kliniczna. Jeśli nie wystąpi – można przypuszczać, że mamy do czynienia z opornym szczepem lub niebakteryjną przyczyną choroby. Wymaga to skorygowania terapii: podania innego antybiotyku lub dalszej diagnostyki.
Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych jest również wskazaniem do płukania nosa, np. roztworem soli (wykonuje się je przez kilka tygodni, zgodnie z zaleceniami lekarza).
Możliwe jest uniknięcie zachorowania poprzez ograniczanie kontaktu z osobami z objawami wirusowej infekcji górnych dróg oddechowych i przestrzeganie higieny (osłanianie twarzy przy kaszlu, częste mycie rąk). Pomocne mogą być także szczepienia przeciwgrypowe oraz przeciwko pneumokokom. Istotne jest, aby tego typu infekcje konsultować z lekarzem-specjalistą.
Zapraszamy serdecznie do Poradni laryngologicznej naszej kliniki, gdzie leczeniem i przeprowadzaniem zabiegów laryngologicznych zajmują się doświadczeni specjaliści: 18 264 40 00