Przewlekła niewydolność żylna to zazwyczaj postępująca, choroba związana z występowaniem zastoju krwi w żyłach, a tym samym słabym powrotem krwi od stóp do serca. Nieleczona przybiera postać przewlekłą i skutkuje ciężkimi powikłaniami, a rozległe żylaki wymagają przeprowadzenia zabiegu operacyjnego.
W początkowej fazie niewydolności żylnej u chorych pojawiają się takie objawy jak:
W zaawansowanym stadium powstają zazwyczaj żylaki oraz zaburzenia w obrębie tkanki podskórnej, takie jak np. owrzodzenia goleni, a w skrajnych przypadkach nawet martwica komórek.
Kluczem do odzyskania zdrowia w przypadku przewlekłej niewydolności żylnej jest szybka konsultacja z lekarzem-specjalistą w przypadku zauważenia pierwszych objawów i wdrożenie przez niego właściwego leczenia.
Podstawą wyboru najlepszego sposobu leczenia są wyniki badania klinicznego, pogłębionego badaniem dopplerowskim (ultrasonografia) układu żylnego kończyn dolnych. Dodatkowo lekarz przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad dotyczący: obecności objawów choroby w rodzinie, stosowania leczenia hormonalnego, dodatkowych schorzeń, takich jak: choroby tętnic, stawów, kręgosłupa, serca, osteoporozy, otyłości, nadciśnienia tętniczego czy cukrzycy. Uwzględnia się również wiek i płeć.
Aktualnie często stosuje się nowoczesne metody leczenia wewnątrzżylnego – znacznie mniej inwazyjne i kosztowne od innych metod. Możliwe jest również wdrożenie leczenia farmakologicznego, bazującego na lekach przeciwzapalnych i przeciwzakrzepowych, mających na celu poprawę utlenowania tkanek i mikrokrążenia oraz zmniejszenie zastojów żylnych.
W leczeniu zachowawczym łagodnych przypadków niewydolności żylnej zaleca się wdrożenie terapii uciskowej. Pacjent nosi specjalne opaski elastyczne i/lub pończochy, które dzięki stopniowanemu uciskowi wspomagają odpływ krwi z nóg. Pomocna jest również tzw. elewacja, czyli unoszenie nóg powyżej poziomu serca, np. spanie z lekko uniesionymi nogami (z podłożonym kocem czy poduszką).
Popularną metodą leczenia mniejszych żylaków jest z kolei skleroterapia – w przypadku której do żył podawany jest lek wywołujący podrażnienie, a następnie stan zapalny. Organizm reaguje na niego stopniowym zwłóknieniem i zanikiem danej żyły. Najcięższe przypadki wymagają natomiast leczenia operacyjnego.
Decyzję o sposobie leczenia podejmuje lekarz – po diagnostyce i wywiadzie z pacjentem. Zapraszamy serdecznie do Poradni chirurgii naczyniowej – gdzie diagnostyką i leczeniem zajmują się doświadczeni specjaliści: 18 264 40 00