Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa) to jedna z tzw. nieswoistych chorób zapalnych jelit o nieznanej przyczynie. Charakteryzuje się tym, że błonę podśluzową i śluzową jelita grubego obejmuje proces zapalny. Dolegliwość ta ma przewlekły przebieg – u chorego występują długie okresy remisji, po których następują ostre nawroty.

W przypadku tej choroby obserwuje się aktywację układu immunologicznego z naciekiem błony śluzowej przewodu pokarmowego przez liczne komórki odpowiedzi immunologicznej.

Głównym objawem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest biegunka (może być krwista) i zmiany zapalne w odbytnicy, co prowadzi do zmniejszenia masy ciała. Chory często się załatwia, cierpi na ból brzucha (zazwyczaj w dolnym lewym kwadrancie brzucha), często pojawia się u niego gorączka i osłabienie. W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, powtarzającej się biegunki, bólów brzucha, podwyższonej temperatury albo niewyjaśnionego (niezamierzonego) spadku masy ciała należy zgłosić się do lekarza (gastroenterologa).

W leczeniu tej choroby wykorzystuje się następujące środki farmakologiczne:

• preparaty kwasu 5-aminosalicylowego (5-ASA – mesalazyna, sulfasalazyna) – są one wskazane szczególnie w przypadku wystąpienia łagodnych i średnich rzutów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,
• glikokortykosteroidy – które są skuteczne w leczeniu umiarkowanego stanu i pozwalają na uzyskanie poprawy w ciągu około 3 tygodni,
• leki immunosupresyjne (azatiopryna i merkaptopuryna) – stosowane są głównie przy oporności na leczenie glikokortykosteroidami.

W przypadku, gdy ciężki rzut choroby nie poddaje się leczeniu farmakologicznemu, konieczne bywa leczenie chirurgiczne: resekcja części lub całego jelita grubego.

Zapraszamy serdecznie do Poradni gastroenterologicznej, gdzie leczeniem tego schorzenia zajmuje się doświadczony specjalista – dr n. med. Piotr Hydzik: 18 264 40 00